Baptyści: Kapłaństwo wierzącego czy wierzących?

“Wy jesteście wybranym pokoleniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem szczególnym, abyście chwalili tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości”.
I Piotra 2:9
“Każdy wierzący jest kapłanem, zarówno przed Bogiem dla siebie, jak i poprzez troskę o współwyznawców i osoby na świecie, za które umarł Chrystus”.
Od nas baptystów, James Leo Garrett Jr (redaktor naczelny)

Dla niektórych osób stwierdzenie, że baptysta jest księdzem, brzmi dziwnie. Ale my nimi jesteśmy. Każdy z nas. W rzeczywistości baptyści podkreślają, że wszyscy, którzy wierzą w Jezusa jako Pana i Zbawiciela, są kapłanami, wierzącymi kapłanami. Koncepcja kapłaństwa wierzących jest podstawowa dla baptystów. Podobnie jak w przypadku innych przekonań ważnych dla baptystów, mamy różne interpretacje tego, co oznacza ta koncepcja, ale wszyscy cenimy biblijną prawdę o kapłaństwie wierzących.

Co to znaczy być księdzem?

Bycie kapłanem wiąże się zarówno z możliwościami, jak i odpowiedzialnością. W Starym Testamencie kapłan zajmował szczególne miejsce w kulcie Boga. Kapłani byli odpowiedzialni za pewne aspekty kultu, takie jak składanie ofiar ze zwierząt. Służyli jako pośrednicy między ludźmi a Bogiem.

Arcykapłan, główny kapłan, był jednak jedyną osobą, która mogła wejść do Miejsca Najświętszego w żydowskiej świątyni. To szczególnie święte miejsce było oddzielone od reszty świątyni oraz innych kapłanów i czcicieli wielką zasłoną.

Wraz z życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa wszystko to uległo zmianie. Ofiara ze zwierząt nie była już odpowiednia, ponieważ Chrystus, Baranek Boży, złożył samego siebie w ofierze za grzech. Był to akt raz na zawsze.

W momencie ukrzyżowania Jezusa wielka zasłona w świątyni “rozdarła się na dwoje od góry do dołu” (Mateusza 27:51 NIV), wskazując, że Jezus, wielki Najwyższy Kapłan, pośredniczył teraz między Bogiem a ludzkością. Kapłani Starego Testamentu nie byli już potrzebni. Rzeczywiście, wszyscy, którzy wierzą w Jezusa, stają się kapłanami z bezpośrednim dostępem do Boga. Ludzcy pośrednicy nie są już potrzebni. Możemy udać się bezpośrednio do Boga w modlitwie, spowiedzi, uwielbieniu i czci. Cóż za okazja!

Ale bycie kapłanem wiąże się również z odpowiedzialnością. W Starym Testamencie kapłan w pewnym sensie reprezentował Boga wobec ludzi. Dziś wierzący kapłan jest odpowiedzialny za dzielenie się swoją wiedzą o Bogu z innymi ludźmi, zarówno słowem, jak i czynem.

Wierzący kapłan jest odpowiedzialny za składanie świadectwa o Bożej miłości ukazanej w Jezusie Chrystusie i okazywanie Bożej miłości poprzez służenie ludziom w Jego imieniu. Odpowiedzialność ta jest realizowana przez baptystów na różne sposoby, takie jak ewangelizacja, misje, służba i działania społeczne na rzecz innych.

Skąd wzięła się koncepcja kapłaństwa wierzących?

Marcin Luter, przywódca reformacji protestanckiej, jest często łączony z koncepcją kapłaństwa wierzących. Luter zakwestionował nacisk Kościoła rzymskokatolickiego na szczególną rolę odgrywaną przez księży katolickich.

Luter podkreślał, że każdy wierzący jest kapłanem i ma bezpośredni dostęp do Boga. Nie wzywał do wyeliminowania roli pastorów, ale wskazywał, że wszystkie osoby, a nie tylko pastorzy, pełnią funkcję kapłańską. Jeszcze zanim Luter pojawił się na europejskiej scenie kościelnej, różne grupy chrześcijańskie podkreślały kapłaństwo wierzących.

Jednak koncepcja kapłaństwa wierzących dla baptystów nie pochodzi z nauk Lutra czy jakiejkolwiek grupy chrześcijańskiej, ale z Nowego Testamentu. Na podstawie różnych fragmentów Nowego Testamentu baptyści podkreślają, że każda osoba wierząca w Pana Jezusa Chrystusa ma bezpośredni dostęp do Boga. Każdy jest bezpośrednio odpowiedzialny przed Bogiem. Każdy ma dzielić się miłością Boga.

Kapłaństwo wierzącego

Kapłaństwo każdego wierzącego w myśli baptystycznej jest ściśle związane z inną koncepcją, jaką jest kompetencja duszy. Każda osoba ma daną od Boga kompetencję do poznania i podążania za Bożą wolą. Decyzja o podążaniu za Chrystusem jako Panem i Zbawicielem jest decyzją indywidualną; nikt nie może jej podjąć za inną osobę. Bycie wierzącym księdzem jest darem od Boga, a nie ludzkim osiągnięciem; przychodzi wraz ze zbawieniem.

Każdy wierzący kapłan jest odpowiedzialny za swoje własne działania. Poszczególni wierzący mogą udać się bezpośrednio do Boga bez pomocy jakiegokolwiek pośrednika. Poszczególne osoby mogą i powinny czytać i interpretować Biblię samodzielnie, bez dyktowania im przez urzędników religijnych, w co mają wierzyć.

Wierzący kapłani są sobie równi w Chrystusie (Galacjan 3:26-28). Jest tylko jeden Najwyższy Kapłan, którym jest Jezus Chrystus (List do Hebrajczyków 7:23-8:13).

Każdy wierzący kapłan ma obowiązek być oddanym Chrystusowi i dzielić się Nim poprzez słowa i czyny. Jak stwierdził Piotr: “głosić chwałę Tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości” (1 Piotra 2:9 NIV).

Dlatego kościół nie ma tylko jednego kapłana. Potencjalnie ma wielu, którzy przekazują miłość i przebaczenie Boga oraz okazują troskę i współczucie jednego wierzącego dla drugiego.

Kapłaństwo wierzących

Nowy Testament mówi również o kapłaństwie wierzących. Wierzący kapłani są częścią ciała Chrystusa. Tworzą wspólnotę wierzących. Chociaż każdy wierzący kapłan jest indywidualnie odpowiedzialny przed Bogiem, wszyscy wierzący kapłani są powiązani ze sobą jako bracia i siostry w Chrystusie.

Ten wspólnotowy aspekt kapłaństwa wierzących podkreśla fakt, że bycie chrześcijaninem wiąże się ze społecznością z innymi wierzącymi. Społeczność ta ma za zadanie zachęcać i pomagać wierzącym w chrześcijańskim rozwoju i służbie. Jakże smutne i trudne byłoby prowadzenie chrześcijańskiego życia w izolacji od innych wierzących.

Społeczność wierzących kapłanów pomaga również w interpretacji Biblii i zrozumieniu woli Bożej. Chociaż każdy wierzący kapłan może i powinien sam czytać i interpretować Biblię, kompetentny i mądry wierzący będzie szukał wglądu i zrozumienia u innych wierzących kapłanów. Przeszukując nauki wierzących kapłanów z przeszłości i szukając mądrości tych obecnych, ludzie otrzymują pomoc w zrozumieniu Biblii i woli Bożej.

Baptystyczny model kościoła opiera się na koncepcji kapłaństwa wierzących. Kościół składa się z osób, które skorzystały z otrzymanych od Boga kompetencji, wierząc w Jezusa jako Zbawiciela i Pana oraz dobrowolnie łącząc się z określoną społecznością wierzących.

Każdy wierzący kapłan w społeczności jest równy wszystkim innym. Dlatego nikt nie ma władzy nad wszystkimi. Tak więc decyzje podejmowane są przez wspólnotę kapłanów starających się poznać wolę głowy kościoła, wielkiego Arcykapłana, Jezusa Chrystusa. Czynią to poprzez modlitwę, studiowanie Biblii, medytację, dyskusję i podejmowanie decyzji.

Wnioski

Więc, co to jest? Kapłaństwo wierzącego czy kapłaństwo wierzących? To nie jest albo/albo, ale oba/i.

Termin “kapłaństwo wierzących” komunikuje biblijny nacisk na jednostkę i kompetencje duszy. Termin “kapłaństwo wierzących” komunikuje biblijny nacisk na wspólnotę i społeczność.

Na przestrzeni dziejów we wszystkich aspektach życia istniało napięcie między jednostką a grupą. Baptyści nie uniknęli tego napięcia. Dobrze robimy, gdy odmawiamy wywyższania jednego ponad drugie, a zamiast tego staramy się utrzymać je w równowadze.