Jezus jest Panem

“…niech każdy język wyzna, że Jezus Chrystus jest Panem,
ku chwale Boga Ojca”.
Filipian 2:11

Słowo “Pan” ma wiele znaczeń i wiele definicji. Jednak jako chrześcijanie wyznajemy, że Jezus Chrystus jest Panem, ponieważ jesteśmy Mu winni całkowitą wierność, pełną miłości służbę i wierne posłuszeństwo ze względu na to, kim jest i co uczynił.

Wszystkie grupy chrześcijańskie trzymają się prawdy, że Jezus jest Panem, ale baptyści kładą szczególny nacisk na tę prawdę. Baptyści wierzą, że Jezus jest wyłącznym Panem życia. Nie akceptują żadnej osoby ani instytucji jako pana poszczególnych chrześcijan lub kościołów. Za tę wiarę baptyści, podobnie jak pierwsi chrześcijanie, byli prześladowani zarówno przez władze państwowe, jak i religijne.

Znaczenie zaangażowania baptystów w panowanie Chrystusa

Dlaczego baptyści tak mocno trzymają się wyłącznego panowania Chrystusa? Oparliśmy nasze stanowisko na kilku podstawowych przekonaniach, w tym na następujących:

(1) Biblia naucza o panowaniu Chrystusa, a baptyści traktują Biblię jako jedyny spisany autorytet dla wiary i praktyki.

(2) Biblijne nauczanie na temat kompetencji duszy wymaga, aby każdy chrześcijanin nie kłaniał się żadnemu ostatecznemu autorytetowi poza Bogiem – Ojcem, Synem i Duchem Świętym.

(3) Biblijny nacisk na kompetencje duszy wypływa z panowania Chrystusa.

(4) Nowotestamentowy model kościoła opiera się na panowaniu Chrystusa; tylko On jest głową kościoła.

Biblia naucza o panowaniu Chrystusa

Biblia podaje wiele powodów, dla których Jezus jest Panem wszystkiego. Jest boski, jest jedną z trzech osób Trójcy Świętej. Jezus oświadczył: “Ja i Ojciec mój jedno jesteśmy” (J 10:30). W odniesieniu do Jezusa Biblia stwierdza, że w Nim “mieszka cała pełnia Bóstwa w postaci cielesnej” (Kolosan 2:9 NIV).

Jezus umarł na krzyżu za grzechy świata i jako taki jest godzien wszelkiej chwały i czci jako Pan: “Godzien jest Baranek zabity otrzymać moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo” (Obj. 5:12).

Jezus powstał z martwych, wskazując na swoją moc nad samą śmiercią. Kiedy spotykamy zmartwychwstałego Chrystusa, wołamy tak jak uczeń Tomasz: “Pan mój i Bóg mój!”. (Jana 20:28).

Jezus wstąpił do nieba, siedzi po prawicy Ojca, wstawiając się za nami i przyjdzie ponownie, aby przynieść nowe niebo i nową ziemię. Przed taką Osobą stoimy w zachwycie, oznajmiając: “Przyjdź, Panie Jezu” (Objawienie 22:20).

Zakres panowania Chrystusa

Biblia przedstawia zakres panowania Chrystusa na kilka sposobów. Biblia stwierdza, że Jezus jest Panem całego stworzenia: “Aby na imię Jezusa zgięło się wszelkie kolano, tak na niebie, jak i na ziemi, i pod ziemią, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca” (Filipian 2:10-11).

Biblia naucza, że Jezus jest Panem każdego człowieka. Wielu zaprzecza lub nie uznaje tego panowania, ale dla chrześcijan panowanie Chrystusa jest najważniejsze. W rzeczywistości życie chrześcijańskie zaczyna się od uznania, że Jezus jest Panem: “Jeśli więc ustami swoimi wyznasz: ‘Jezus jest Panem’ i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg wzbudził Go z martwych, zbawiony będziesz” (Rzymian 10:9 NIV).

Biblia podkreśla, że Jezus jest Panem kościołów. Jezus oświadczył: “Zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16:18). Paweł napisał o Jezusie: “A Bóg poddał wszystko pod Jego stopy i ustanowił Go zwierzchnikiem nad wszystkim w Kościele, który jest Jego ciałem…” (Efezjan 1:22-23 NIV).

Panowanie Chrystusa i kompetencja duszy

Biblia naucza, że panowanie Chrystusa jest bezpośrednie. Żadna osoba ani instytucja nie może próbować uzurpować sobie władzy Jezusa nad chrześcijaninem. Oczywiście ludzie mogą uzyskać wgląd i zrozumienie od innych, ale tylko Jezus ma ostateczną władzę nad chrześcijaninem.

Powołanie do bycia uczniem Jezusa zakłada zdolność do poznania i podążania za wolą Jezusa Chrystusa jako Pana. Biblijne nauczanie na temat kompetencji duszy wskazuje, że ludzie mają daną przez Boga zdolność do poznawania i wypełniania woli Bożej. Ludzie nie są marionetkami. Stwórca dał im wolność i odpowiedzialność wyboru.

Baptyści opierali się wysiłkom jednostek, urzędników państwowych i organizacji religijnych, aby dyktować, jaka jest wola Jezusa dla Jego naśladowców. Baptyści podkreślają, że każda osoba ma kompetencje i odpowiedzialność, aby znaleźć i podążać za wolą Jezusa jako Pana. Jak oświadczyli pierwsi uczniowie: “Musimy być bardziej posłuszni Bogu niż ludziom!”. (Dzieje Apostolskie 5:29).

Panowanie Chrystusa nakazuje wolność religijną

Panowanie Chrystusa oznacza, że osoby i kościoły powinny być wolne od przymusu ze strony rządu lub organizacji religijnych w sprawach duchowych i religijnych. Baptyści zawsze potępiali takie przymusowe wysiłki, deklarując, że tylko Jezus jest Panem. Za ten opór baptyści często płacili wysoką cenę.

Na przykład na początku XVI wieku król Anglii Jakub I twierdził, że jest głową Kościoła Anglii, a także rządu Anglii. Żądał, by wszystkie kościoły podporządkowały się jego woli. Thomas Helwys, pastor baptystów, napisał książkę zatytułowaną A Short Declaration of the Mystery of Iniquity, w której podkreślał, że król nie ma prawa dyktować ludziom i kościołom, w co mają wierzyć.

Helwys wysłał kopię książki do króla Jakuba z osobistą inskrypcją, w której oświadczył: “Król jest śmiertelnym człowiekiem, a nie Bogiem i dlatego nie ma władzy nad nieśmiertelnymi duszami swoich poddanych, aby ustanawiać dla nich prawa i zarządzenia oraz ustanawiać nad nimi duchowych panów”. Za stwierdzenie tej biblijnej prawdy król uwięził pastora, a ten zmarł w więzieniu, odmawiając uznania kogokolwiek innego niż Jezusa za Pana kościołów.

Panowanie Chrystusa i Kościół Nowego Testamentu są nierozłączne

Co to znaczy, że poszczególni chrześcijanie i kościoły, których są częścią, znajdują się pod panowaniem Chrystusa? Po pierwsze, oznacza to, że powinni oni uznać Chrystusa za Pana. Kościół należy do Chrystusa, a nie do nich. On jest głową kościoła; oni nią nie są. To nie oni mają rządzić kościołem, lecz Chrystus.

Co więcej, każdy członek kościoła powinien uznać, że ma możliwość i ponosi odpowiedzialność za podejmowanie decyzji dotyczących kościoła pod panowaniem Chrystusa. Taki jest nowotestamentowy model kościoła. Osoby podejmują decyzje dotyczące kościoła, którego są częścią, takie jak to, kim będą diakoni i pastor, jak będą wydawane dziesięciny i ofiary oraz jaki rodzaj budynku będą zajmować. Jednak każda z tych decyzji powinna być podejmowana w świetle faktu, że Jezus jest Panem kościoła.

Ponadto wszyscy członkowie ciała Chrystusa są odpowiedzialni za decyzje kościoła. W kościele Nowego Testamentu nie ma hierarchii. Żaden pastor, diakon czy jakakolwiek inna osoba lub grupa nie może panować nad kościołem (I Piotra 5:3). Tylko Jezus jest Panem każdej osoby i całego kościoła. Poprzez modlitwę i pełną szacunku dyskusję w ramach miłującej społeczności, członkowie kościoła mają dążyć do poznania umysłu Chrystusa.

Podsumowanie

Panowanie Chrystusa jest podstawową doktryną chrześcijańską. Dla baptystów ma ona szczególne znaczenie i wiąże się z innymi kluczowymi przekonaniami baptystów, takimi jak te dotyczące autorytetu Biblii, kompetencji duszy, wolności religijnej i natury tego, czym ma być kościół wzorowany na kościołach Nowego Testamentu.